Laatste dagen Bali, Bangkok en eerste dagen Laos
Door: Wilhelmien en Boy
Blijf op de hoogte en volg Wilhelmien & Boy
22 Januari 2019 | Laos, Luang Prabang
Hallo jongelui daar zijn we weer! Bedankt voor jullie reacties, vinden we altijd leuk.
Ons luie leventje op Bali duurde nog tot 15 januari. Voor die tijd hebben we nog een dagexcursie met de auto en chauffeur met Sonja gemaakt, eerst naar een prachtig landschap met rijstvelden vlakbij Ubud. Je kon daar een trektochtje maken door de sawa's, dat was wel veel klimmen en afdalen, dus de dames bleven achter in een restaurant, en ik ben de rijstvelden ingetrokken. Wel een beetje vermetel van mij om alleen in een vreemde omgeving rond te gaan trekken: mijn gebrek aan enig richtingsgevoel speelde mij parten en wat een tochtje van een half uur had moeten zijn, werd een zware tocht van 2 uur omdat ik natuurlijk prompt verdwaald ben tussen al dat groen. Tsja, er hangen daar geen straatbordjes want straten waren er niet, alleen maar rijstvelden boven en onder elkaar, gelardeerd met palmbomen die ook al niet echt duidelijk van elkaar te onderscheiden waren! Het was wel een prachtige tocht (zie foto's). Niet helemaal zonder gevaar, want ik stapte een keer mis en mijn linkervoet verdween in het soppige rijstveld, dat als een drijfzandvlakte mijn voet naar beneden zoog, ik kreeg hem niet los omdat ik ongelukkig op een hoge trede stond met mijn andere voet. Gelukkig was er achter mij een jong stel opgedoken die mij uit het moerasachtige rijstveld hebben getrokken.
Toen ik eindelijk weer op de vaste weg was teruggekeerd, kon ik het restaurant waar de dames waren achtergebleven, niet meer vinden.....op dat moment ging mijn gsm over want ja, de dames waren ongerust geworden en wilden weten waar ik uithing. Dat wilde ik zelf ook wel dus ik beschreef mijn omgeving, die zij herkenden en zo kon ik weer terug geloodst worden naar het restaurant.
Daarna ging de tocht naar de Gunung Batur, een actieve vulkaan bij het Baturmeer. De laatste uitbarsing was in 2000. We waren daar ook al eens in 2011 geweest en in onze herinnering was het het mooiste landschap dat we ooit gezien hadden: links de hoge Baturberg, rechts het spetterblauwe Baturmeer en in het midden een vallei met wel duizend verschillende kleuren groen door sawa's, struiken, bomen en palmen. Toentertijd was het weer dreigender en donkerder, want nu, met een wazig zonnetje, was het landschap minder fel en indrukwekkend. Het blijft natuurlijk toch een mooie plek.
Het restaurant serveerde een lopend buffet volgens de formule ´all you can eat´, dus raad eens wie 4x een flinke portie bami met kip en sambal heeft verslonden? Juist!
Na Batur zijn we gaan shoppen op de grote open markt in Ubud, waar het druk en toeristisch was. Daarna weer terug naar Sanur.
Met Sonja zijn we nog een keer wezen lunchen, zij bracht ons in een mooi, echt Indonesisch restaurant, waar volgens haar authentiek volgens de Javaanse kookkunst werd gekookt in de groenste en chiqueste buurt van Denpassar. Ik moet zeggen: de bami was inderdaad de lekkerste die ik ooit gegeten heb.
Die middag zijn we bij Sonja thuis geweest en hebben daar gezellig gezeten, daarna hebben we de avondmaaltijd gebruikt aan de zee in Seminyak, waar de zeer drukke strandrestaurants vooral door de jeugd worden bezocht, hetgeen in de muziek tot uitdrukking komt omdat elke tent een dj heeft die erg zijn best doet het de jongelui naar de zin te maken kedoink kedoink boem boem. Geef ons maar de rust van Sanur. Zouden we een dagje ouder worden?
Dinsdag 15 januari zijn we uit Bali vertrokken en naar Bangkok gevlogen, waar we 4 dagen verbleven. We zijn een dag naar Chatuchak of Jatujak markt (afgekort JJ markt) geweest. In het weekend is het met 15.000 stalletjes de grootste markt ter wereld, doordeweeks zijn sommige gedeeltes open, en het warenhuis gebouw zelf (JJ Mall) is elke dag open en herbergt meer dan 1200 winkels. Hier zijn vooral huishoudtoebehoren en de wat goedkopere souvenirs te krijgen, en vooral veel eten. Op de bovenste verdieping van JJ Mall zitten honderden Thai de hele dag door te eten, het kost daar bijna niks.
In de stalletjes van de buitenmarkt, JJ Market, worden veel kunst, meubelen en antiek verkocht, alsmede godsdienstige artefacten. We hebben daar prachtige massieve tafels gezien van het mooiste teak~ en rozenhout.
Geheel in tegenstelling tot JJ Mall is Central World. Dit is het grootste winkelcentrum van Bangkok en poepsjiek. 550.000 vierkante meter en 7 verdiepingen met de duurste merken. We hebben hier bijna een hele dag doorgebracht, en nog hadden we niet alles gezien. Wel op de bovenste verdieping weer heerlijk gegeten in een Japans restaurant.
Even nog een vervelend voorvalletje: in Bangkok verplaats je je met een taxi. Je moet opletten dat ze wel de taximeter aanzetten, want ze proberen altijd de meter uit te laten, dan kunnen ze vragen wat ze willen. Een taxi van ons hotel naar Central World vroeg 400 Baht, dat deden we niet. De volgende taxi zette wel de meter aan: de ritprijs was 71 Baht! Dus dat scheelt wel. Toen we aan het eind van de dag weer terug naar ons hotel wilden, pakten we een taxi en vroegen de chauffeur nadrukkelijk eerst de meter aan te zetten: `no meter, no taxi` is de slogan. Hij zwoer de meter aan te zetten maar toen we ingestapt waren, Wilhelmien achterin en ik naast de chauffeur, vroeg hij het adres van het hotel met de duidelijke intentie om dan een prijs te maken. Dus ik aandringen dat hij de meter aan moest zetten omdat er anders geen rit voor hem was. Hij schreeuwde ja ik zet hem aan en dat deed hij dan ook kwaad. Inmiddels reed hij al maar het was een uur of 5 dus spitsuur, we zaten muurvast. Ondertussen liep de taximeter als een gek: we waren net de hoek om van Central World en de meter stond al op 50 Baht, terwijl de hele heenreis in de ochtend 70 baht was. De taxi reed geen meter, zat in het verkeer vast en binnen no time stond de meter op 75 Baht, en de rit moest zo ongeveer nog beginnen, op de heenreis zonder spitsuur hadden we er een half uur over gedaan! Snel rekenen leert dat dat op die manier een ritje van een bahtje of 500 gaat worden! Normaal is de prijs 1 bath per minuut stilstaan. Ik in discussie met de chauffeur, dat die meter duidelijk op het nachttarief stond en dat die veel te snel liep. De chauffeur ontkende dat natuurlijk. Wilhelmien had al te kennen gegeven dat we zo snel mogelijk die taxi met die oplichter uit moesten, dus ik pakte snel 80 Baht uit mijn zak en gaf dat aan de chauffeur, die kwaad en verbaasd zei dat we er pas aan het eind van de rit, bij het hotel eruit mochten en dat 80 Baht niet genoeg was! Wilhelmien had er genoeg van en kordaat als ze is, knalde ze haar portier open en stapte uit, liep naar mijn deur en trok die ook open, voordat de chauffeur die op slot kon doen. De chauffeur had me intussen bij mijn rechterarm en schouder vastgegrepen en schreeuwde dat 80 Baht niet genoeg was en dat we de taxi niet uitmochten, maar dankzij Wilhelmientjes snelle optreden was de chauffeur zo verrast dat zij al buiten stond en mijn portier had opengerukt, dat ik me los kon schudden uit zijn greep en me ook naar buiten kon worstelen. Gelukkig maar dat het verkeer vaststond want rijdend hadden we dat niet gered ha ha. Ik sloeg het portier dicht en we maakten dat we aan de kant van de weg weer op de stoep kwamen, de taxi met chauffeur midden in het spitsverkeer achterlatend. Hopenlijk heeft hij daar nog uren vastgestaan ha ha, wij waren weer terug naar het winkelcentrum waar voor de deur een food festival gaande was, met ijskoude Chang biertjes van de tap die ons dubbelgoed smaakten na dit enerverende en toch wel spannende voorval.
De laatste dag in Bangkok hebben we rustig relaxed in de buurt doorgebracht: er is een levendige markt met van alles en nog wat, en Kaosan Road is vlakbij. Daar is het altijd gezellig toeven, het is het Valkenburg van Bangkok dus onder het genot van een ijskoud drankje op het terras kijk je je ogen uit. De vele foodstalletjes hier serveren de lekkerste Padthai van heel Thailand voor 40 Baht (euro 1,10). Je kan er ook een hele krokodil aan het spit aantreffen. De nieuwste hype is niet een shotje nemen, maar een teug lachgas. Lekker high in the sky! Een voetmassage op straat in een ligstoel met een publiek waar het programma showroom jaloers op zou zijn. Gewoon fantastisch.
De smog in Bangkok is wel zodanig dat erg veel mensen met een mondkapje rondliepen, dus Wilhelmien liep daar ook rond met en originele N95 mondkap.
Zaterdag 19 januari zijn we met een klein vliegtuig met 2 propellormotoren naar Luang Prabang in Laos gevlogen in 2 uur tijd. Dit stadje staat sinds 1995 op de UNESCO werelderfgoedlijst vanwege de unieke authentieke oude gebouwen met veel hout. Het ligt aan de rivier de Mekong, die een lengte heeft van 4.350 km.
Laos is ooit een Franse kolonie geweest en die invloed zie je enigszins terug in de architectuur, sommige huizen lijken veel op die in New Orleans, met de balkons.
Het is hier knus wandelen tussen die mooie oude gebouwen en de vele terrassen aan de Mekong rivier bieden heerlijke rustplaatsen met een levendig uitzicht op het bootverkeer op de rivier. Het landschap met die rivier, de bergen en de vele palmbomen is adembenemend mooi.
Wordt vervolgd.
BREAKING NEWS: Voor het slapen gaan bereikte ons het volgende nieuws: 21 januari 13.44 Nederlandse tijd is kleindochter Gwen de Haas geboren, gewicht 3890 gram. Hoera!
Ons luie leventje op Bali duurde nog tot 15 januari. Voor die tijd hebben we nog een dagexcursie met de auto en chauffeur met Sonja gemaakt, eerst naar een prachtig landschap met rijstvelden vlakbij Ubud. Je kon daar een trektochtje maken door de sawa's, dat was wel veel klimmen en afdalen, dus de dames bleven achter in een restaurant, en ik ben de rijstvelden ingetrokken. Wel een beetje vermetel van mij om alleen in een vreemde omgeving rond te gaan trekken: mijn gebrek aan enig richtingsgevoel speelde mij parten en wat een tochtje van een half uur had moeten zijn, werd een zware tocht van 2 uur omdat ik natuurlijk prompt verdwaald ben tussen al dat groen. Tsja, er hangen daar geen straatbordjes want straten waren er niet, alleen maar rijstvelden boven en onder elkaar, gelardeerd met palmbomen die ook al niet echt duidelijk van elkaar te onderscheiden waren! Het was wel een prachtige tocht (zie foto's). Niet helemaal zonder gevaar, want ik stapte een keer mis en mijn linkervoet verdween in het soppige rijstveld, dat als een drijfzandvlakte mijn voet naar beneden zoog, ik kreeg hem niet los omdat ik ongelukkig op een hoge trede stond met mijn andere voet. Gelukkig was er achter mij een jong stel opgedoken die mij uit het moerasachtige rijstveld hebben getrokken.
Toen ik eindelijk weer op de vaste weg was teruggekeerd, kon ik het restaurant waar de dames waren achtergebleven, niet meer vinden.....op dat moment ging mijn gsm over want ja, de dames waren ongerust geworden en wilden weten waar ik uithing. Dat wilde ik zelf ook wel dus ik beschreef mijn omgeving, die zij herkenden en zo kon ik weer terug geloodst worden naar het restaurant.
Daarna ging de tocht naar de Gunung Batur, een actieve vulkaan bij het Baturmeer. De laatste uitbarsing was in 2000. We waren daar ook al eens in 2011 geweest en in onze herinnering was het het mooiste landschap dat we ooit gezien hadden: links de hoge Baturberg, rechts het spetterblauwe Baturmeer en in het midden een vallei met wel duizend verschillende kleuren groen door sawa's, struiken, bomen en palmen. Toentertijd was het weer dreigender en donkerder, want nu, met een wazig zonnetje, was het landschap minder fel en indrukwekkend. Het blijft natuurlijk toch een mooie plek.
Het restaurant serveerde een lopend buffet volgens de formule ´all you can eat´, dus raad eens wie 4x een flinke portie bami met kip en sambal heeft verslonden? Juist!
Na Batur zijn we gaan shoppen op de grote open markt in Ubud, waar het druk en toeristisch was. Daarna weer terug naar Sanur.
Met Sonja zijn we nog een keer wezen lunchen, zij bracht ons in een mooi, echt Indonesisch restaurant, waar volgens haar authentiek volgens de Javaanse kookkunst werd gekookt in de groenste en chiqueste buurt van Denpassar. Ik moet zeggen: de bami was inderdaad de lekkerste die ik ooit gegeten heb.
Die middag zijn we bij Sonja thuis geweest en hebben daar gezellig gezeten, daarna hebben we de avondmaaltijd gebruikt aan de zee in Seminyak, waar de zeer drukke strandrestaurants vooral door de jeugd worden bezocht, hetgeen in de muziek tot uitdrukking komt omdat elke tent een dj heeft die erg zijn best doet het de jongelui naar de zin te maken kedoink kedoink boem boem. Geef ons maar de rust van Sanur. Zouden we een dagje ouder worden?
Dinsdag 15 januari zijn we uit Bali vertrokken en naar Bangkok gevlogen, waar we 4 dagen verbleven. We zijn een dag naar Chatuchak of Jatujak markt (afgekort JJ markt) geweest. In het weekend is het met 15.000 stalletjes de grootste markt ter wereld, doordeweeks zijn sommige gedeeltes open, en het warenhuis gebouw zelf (JJ Mall) is elke dag open en herbergt meer dan 1200 winkels. Hier zijn vooral huishoudtoebehoren en de wat goedkopere souvenirs te krijgen, en vooral veel eten. Op de bovenste verdieping van JJ Mall zitten honderden Thai de hele dag door te eten, het kost daar bijna niks.
In de stalletjes van de buitenmarkt, JJ Market, worden veel kunst, meubelen en antiek verkocht, alsmede godsdienstige artefacten. We hebben daar prachtige massieve tafels gezien van het mooiste teak~ en rozenhout.
Geheel in tegenstelling tot JJ Mall is Central World. Dit is het grootste winkelcentrum van Bangkok en poepsjiek. 550.000 vierkante meter en 7 verdiepingen met de duurste merken. We hebben hier bijna een hele dag doorgebracht, en nog hadden we niet alles gezien. Wel op de bovenste verdieping weer heerlijk gegeten in een Japans restaurant.
Even nog een vervelend voorvalletje: in Bangkok verplaats je je met een taxi. Je moet opletten dat ze wel de taximeter aanzetten, want ze proberen altijd de meter uit te laten, dan kunnen ze vragen wat ze willen. Een taxi van ons hotel naar Central World vroeg 400 Baht, dat deden we niet. De volgende taxi zette wel de meter aan: de ritprijs was 71 Baht! Dus dat scheelt wel. Toen we aan het eind van de dag weer terug naar ons hotel wilden, pakten we een taxi en vroegen de chauffeur nadrukkelijk eerst de meter aan te zetten: `no meter, no taxi` is de slogan. Hij zwoer de meter aan te zetten maar toen we ingestapt waren, Wilhelmien achterin en ik naast de chauffeur, vroeg hij het adres van het hotel met de duidelijke intentie om dan een prijs te maken. Dus ik aandringen dat hij de meter aan moest zetten omdat er anders geen rit voor hem was. Hij schreeuwde ja ik zet hem aan en dat deed hij dan ook kwaad. Inmiddels reed hij al maar het was een uur of 5 dus spitsuur, we zaten muurvast. Ondertussen liep de taximeter als een gek: we waren net de hoek om van Central World en de meter stond al op 50 Baht, terwijl de hele heenreis in de ochtend 70 baht was. De taxi reed geen meter, zat in het verkeer vast en binnen no time stond de meter op 75 Baht, en de rit moest zo ongeveer nog beginnen, op de heenreis zonder spitsuur hadden we er een half uur over gedaan! Snel rekenen leert dat dat op die manier een ritje van een bahtje of 500 gaat worden! Normaal is de prijs 1 bath per minuut stilstaan. Ik in discussie met de chauffeur, dat die meter duidelijk op het nachttarief stond en dat die veel te snel liep. De chauffeur ontkende dat natuurlijk. Wilhelmien had al te kennen gegeven dat we zo snel mogelijk die taxi met die oplichter uit moesten, dus ik pakte snel 80 Baht uit mijn zak en gaf dat aan de chauffeur, die kwaad en verbaasd zei dat we er pas aan het eind van de rit, bij het hotel eruit mochten en dat 80 Baht niet genoeg was! Wilhelmien had er genoeg van en kordaat als ze is, knalde ze haar portier open en stapte uit, liep naar mijn deur en trok die ook open, voordat de chauffeur die op slot kon doen. De chauffeur had me intussen bij mijn rechterarm en schouder vastgegrepen en schreeuwde dat 80 Baht niet genoeg was en dat we de taxi niet uitmochten, maar dankzij Wilhelmientjes snelle optreden was de chauffeur zo verrast dat zij al buiten stond en mijn portier had opengerukt, dat ik me los kon schudden uit zijn greep en me ook naar buiten kon worstelen. Gelukkig maar dat het verkeer vaststond want rijdend hadden we dat niet gered ha ha. Ik sloeg het portier dicht en we maakten dat we aan de kant van de weg weer op de stoep kwamen, de taxi met chauffeur midden in het spitsverkeer achterlatend. Hopenlijk heeft hij daar nog uren vastgestaan ha ha, wij waren weer terug naar het winkelcentrum waar voor de deur een food festival gaande was, met ijskoude Chang biertjes van de tap die ons dubbelgoed smaakten na dit enerverende en toch wel spannende voorval.
De laatste dag in Bangkok hebben we rustig relaxed in de buurt doorgebracht: er is een levendige markt met van alles en nog wat, en Kaosan Road is vlakbij. Daar is het altijd gezellig toeven, het is het Valkenburg van Bangkok dus onder het genot van een ijskoud drankje op het terras kijk je je ogen uit. De vele foodstalletjes hier serveren de lekkerste Padthai van heel Thailand voor 40 Baht (euro 1,10). Je kan er ook een hele krokodil aan het spit aantreffen. De nieuwste hype is niet een shotje nemen, maar een teug lachgas. Lekker high in the sky! Een voetmassage op straat in een ligstoel met een publiek waar het programma showroom jaloers op zou zijn. Gewoon fantastisch.
De smog in Bangkok is wel zodanig dat erg veel mensen met een mondkapje rondliepen, dus Wilhelmien liep daar ook rond met en originele N95 mondkap.
Zaterdag 19 januari zijn we met een klein vliegtuig met 2 propellormotoren naar Luang Prabang in Laos gevlogen in 2 uur tijd. Dit stadje staat sinds 1995 op de UNESCO werelderfgoedlijst vanwege de unieke authentieke oude gebouwen met veel hout. Het ligt aan de rivier de Mekong, die een lengte heeft van 4.350 km.
Laos is ooit een Franse kolonie geweest en die invloed zie je enigszins terug in de architectuur, sommige huizen lijken veel op die in New Orleans, met de balkons.
Het is hier knus wandelen tussen die mooie oude gebouwen en de vele terrassen aan de Mekong rivier bieden heerlijke rustplaatsen met een levendig uitzicht op het bootverkeer op de rivier. Het landschap met die rivier, de bergen en de vele palmbomen is adembenemend mooi.
Wordt vervolgd.
BREAKING NEWS: Voor het slapen gaan bereikte ons het volgende nieuws: 21 januari 13.44 Nederlandse tijd is kleindochter Gwen de Haas geboren, gewicht 3890 gram. Hoera!
-
22 Januari 2019 - 03:38
Femke:
Allereerst gefeliciteerd met je kleindochter! Fantastisch nieuws.
Jeetje, altijd datzelfde gedoe met die taxi's. Het is toch ook niet meer normaal. Criminelenprakijken zijn het! Je zou er geen taxi meer van durven nemen. Misschien de volgende gewoon niet meer instappen als aan het begin van de rit de chauffeur al zo'n boosheid laat zien. Dat is natuurlijk al een rode vlag, zucht.
Wij hebben afgelopen weekend de verjaardag van Daan gevierd. Hij had o.a. dino's, auto's en een catboy-pak gekregen. Dat pak moest natuurlijk meteen aan en hij voelde zich helemaal stoer. Ik kan zo carnaval met hem gaan vieren!
Het is 7:30 uur en ik ga het huis wakker maken. Veel plezier nog en tot het volgende verhaal.
Kus Fem -
22 Januari 2019 - 04:07
G:
Mooi hoor zo 's ochtends door de rijstvelden, het drukke verkeer in bangkok naar de mooue stad Luang prabang geloodst te worden.
Hoop dat jullie het fijn hebben en genieten van deze reis.
En save the best for last! Gefeliciteerd met jullie jongste kleindochter!! -
22 Januari 2019 - 05:23
P.Schobben:
Boi en Wilhelmien, van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleindochter Gwen!
Een aanhoudend tropisch genieten gewenst en slamat makan
Peter -
22 Januari 2019 - 05:28
Marieke:
Goedemorgen vanuit Heerlen! Proficiat met jullie kleindochter, dat wordt shoppen!! ;-)
Prachtige foto's, komt mij bekend voor! Hier is het -5, kkkkkkoud dus!
Geniet daar lekker en houd ons op de hoogte.
Groetjes Marieke -
22 Januari 2019 - 05:38
Marianne:
Hallo Luitjes, Om te beginnen hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van Gwen hoera!! Altijd weer een wonder zo'n kleintje!!
Weer reuze geestig verhaal Boy, grinnik! Aangezien ik ook geen richtingsgevoel heb kan ik me goed voorstellen hoe jij je voelde! Voortaan vuurpijlen meenemen hihi.
Goed gedaan met die taxi chauffeur, wij hadden precies het zelfde ooit in Bangkok en zijn bij een stoplicht eruit gesprongen. Ik zei tegen Jo ik tel tot 3 en dan...eruit!! En geen geld gegeven....snertvent!!
Enig dat jullie nu in Laos zijn nog heel veel plezier daar !! Vilgende keer maak ik bami als jullie komen -
22 Januari 2019 - 05:36
Jo :
Hallo Boy en Wilhelmien,
GEFELICITEERD met Gwen. Ik ben de tel kwijtgeraakt bij jullie!
Alweer zulke spannende belevenissen van jullie. Boy, neem volgende keer maar kompas mee of vuurpijlen dan kun je (denk ik) niet.meer verdwalen!!! Het Bangkok verhaal klinkt bekend in de oren. We hebben het ook meegemaakt...
Ben benieuwd naar jullie ervaringen in Laos. Ook al baguette en wijn gezien/geproefd?
Veel plezier nog, ook voor de komende tijd in Thailand.
Groetjes uit Kanchanaburi,
Jo -
22 Januari 2019 - 06:04
Alice:
Ik had je al gefeliciteerd met je kleindochter,maar wat een verhaal weer
Ik moest wel erg lachen over je richtingsgevoel.want dat kwam mij bekend voor
ik was nooit meer thuis gekomen.
verder hoop ik dat jullie n -
22 Januari 2019 - 11:36
Nick:
Lekka lekka, all you can eat bami ! The haas is back in town.
Allereerst natuurlijk ook hier, nogmaals, de hartelijke felicitaties met het geweldige nieuws van Gwen! Opa en Oma Haas strike again! Rosie zal wel trots zijn als grote zus.
De Chatuchak markt kennen we nog van onze vorige reis, heel leuk en authentiek! Hebben jullie geen tafel op laten sturen? Volgens mij kon dat vanaf daar wel! Op Kaosan road hebben wij ook genoten van de lekkere gezellige eettentjes met bij behorende Changetjes natuurlijk, en Wiets die vermaakte zich elke keer een uur aan de massage, dan weer aan de nagelstudio.
Krijg spontaan zin in Pad Thai als ik dit zo lees!
Die taxi chauffeurs moet je hard aanpakken, ze proberen natuurlijk altijd maar als je een grote mond terug hebt kunnen ze niks. Jullie hadden hopelijk geen bagage achterin liggen?
Leuk om te lezen van Laos, ken het eigenlijk niet. Gaan jullie ook naar Prabang? Schijnt mooi te zijn met die watervalletjes.
Hier gaat alles prima, de kraambezoek periode is achter de rug en iedereen is weer aan het werk. Terug naar het oude leventje maar dan met Seppe, hij lacht heel veel en slaapt al goed door. Drinkt als een Haas en is verder lekker rustig en vrolijk. Wietske groeit als kool en gaat binnenkort al de eerste middelbare scholen bekijken, met piano spelen gaat het ook super, een echt talentje.
Tot gauw en we gaan er eentje drinken op Gwen!
-
22 Januari 2019 - 15:28
Lot:
Leuk jullie herkenbare verhalen te lezen. Lana en Otis vonden je foto heel fijn om te zien mam. Ze missen jullie.
Wij hebben een rustig weekend gehad. Behalve een musical met Lana geen andere afspraken.
Verder gaat het hier z'n gangetje. Vandaag een flink pak sneeuw en gisteren was het volgens mijn telefoon -7 graden.. brr doe mij de lente en de zomer maar.
De plantjes staan er nog goed bij en ook in het studentenhuis gaat alles prima.
Geniet kus van ons -
23 Januari 2019 - 06:52
Rob:
Wilhelmien en Boy wat was dit weer een "spannend" reisverslag.
Jullie lekker aan de bami en wij vanwege de sneeuw aan de stamppot, verschil moet
er zijn zullen we maar zeggen.
Op naar jullie belevenissen in Laos.
Hartelijke groet,
Rob en Hans. -
23 Januari 2019 - 07:28
Monique:
Wij genieten met jullie mee , maar bovenal van jullie schrijftaal.
Nog een aantal weken te gaan ! Heerlijk .
Hartelijke groeten .
Godfried en Monique -
23 Januari 2019 - 18:05
Lieve:
Eerst en vooral van harte gefeliciteerd met je kleindochteje Gwen ! Fiere oma!
Geniet mee met jullie , zeker als ik al die heerlijke verslagen lees; Zefs de minder goede zaken lijken me evenzeer spannend om mee te maken, want die onthoud je vaak het langst hé!lachend emoticon ! Je ziet hé , Wilhelimien ik leer het snel hé!
Ik dacht eerst dat Wilhelmien verdwaald was en dacht altijd dat alleen vrouwen een slecht richtngsgevoel hadden,ik zou als vermist opgegeven worden en het ook niet aandurven alleen tss al die rijstvelden door te wandelen, maar BOY durft dat wel, wat een prachtig panorama....
Hier is her nu echt koud! Het sneeuwt nu niet meer, dus ik hoop dat dat wit tapijt gauw verdwijnt...Code geel afgekondigd voor afgelopen dinsdag en nergens gestrooid! Echt drama en overal barre slechte wegen in België en Nederland... Wanneer komen jullie terug?
Liefs en dikke kus,
Lieve -
25 Januari 2019 - 21:20
Cisca:
Hartelijk gefeliciteerd met jullie kleinkind!!!
Wat een avonturen beleven jullie weer. Goed te lezen dat je de weg hebt terug gevonden naar Wilhelmien. Niet meer doen, hoor.
Geniet maar weer verder van de mooie vakantie. En hou elkaars hand goed vast, dan raken jullie elkaar niet meer kwijt.
Liefs, -
25 Januari 2019 - 22:36
John:
Gefeliciteerd wederom met jullie kleindochter, mooi verhaal en mooie foto's. Geniet ervan, en Boy ht maar goed dat je een Sep in de taxi had, anders had je het volle pond betaald, groeten de Sepjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
