Van de regen in de zon: Phu Quoc
Door: Wilhelmien en Boy
Blijf op de hoogte en volg Wilhelmien & Boy
18 December 2016 | Vietnam, Ðảo Phú Quốc
Ha jongens, nou, dat was me het busreisje wel van Tuy Hoa naar Quy Nhon! Tropische zware regen (geen buien maar regen, één groot regengordijn) niet normaal meer! Alles stond blank, overal kolkende rivieren die geen echte rivieren waren maar ondergelopen wegen, verschrikkelijk.
In Quy Nhon zijn we twee dagen gebleven, normaal gesproken heb je daar prachtige zonovergoten stranden met mooie brede strandboulevards, te mooi om op te noemen.
Nu was het daar alleen maar regen geblazen, geen buitje, maar keiharde regen, niet een uurtje of een paar uurtjes, maar dag en nacht! Het was zo beklemmend dat je er claustrofobie van kreeg!
Het was zelfs zo erg dat in de ochtend het water 2 cm in onze hotelkamer stond! We zijn toen geëvacueerd naar een andere, droge kamer!
Gelukkig lag het hotel vlak bij de strandboulevard met restaurantjes zodat we in 3 minuten onder moeders paraplu en geheel gehuld in plastic regencape van de hotelkamer in een restaurant waren, zodat we tenminste nog twee keer per dag van de hotelkamer af kwamen, want door de enorme zondvloed kon je echt geen kant op, een paar meter lopen naar zo'n restaurant kon nog net!
We hadden oorspronkelijk een leuke route uitgezocht om langs de kust van midden Vietnam via prachtige plaatsen als Hoi An en Hue uiteindelijk vanaf Danang Vietnam weer te verlaten, maar na nauwgezette bestudering van de weersverwachting bleek dat we onze tocht naar het noorden wel konden vergeten. Het zou ons alleen maar tropische regen brengen, dus de beslissing was gauw gemaakt: wegwezen!
Nog even een schrikmoment: er moest even gepind worden dus (Boy) door de stromende regen naar de dichtsbijzijnde pinautomaat. Eerst de betaalpas in de ATM machine: boodschap: kaart niet leesbaar, raadpleeg uw bank. Raadpleeg uw bank? Ik sta in de stromende regen in het donker 's-avonds te pinnen right in the middle of nowhere dus hoe.... Gelukkig heb ik ook nog mijn creditcard bij me. Is wel wat duurder om geld uit de automaat te halen maar ja, what the f...
Dus hup, creditcard in de ATM en alle instructies netjes opgevolgd.....apparaat is aangekomen bij het moment dat het geld uitgekeerd gaat worden....normaal hoor je dan het geruststellende geluid dat het geld geteld wordt....rrrrtttt. Maar ik hoor niets, helemaal niets...doodse stilte, de machine is bevroren, doet niets meer. Creditcard zit diep in het apparaat en laat zich niet meer zien......gewone pinpas is geweigerd, en creditcard zit vast in het apparaat. Hoe kom je aan geld, nu en de volgende dagen? we hoeven nog maar 2 maanden....help!!!!
Dat is nauw typisch zo'n moment dat je even denkt: och was ik maar bij moeders thuis gebleven!
Maar ja, koelbloedig als ik ben probeer ik een paar knoppen uit: cancel....abort.....clear.....niets helpt.er gebeurt helemaal niets.
Boven het schermpje zie ik de naam van de bank en een telefoonnummer staan. Ik probeer er achter te komen hoe de straat heet waar ik sta. Kan niets zien in het aardedonkere regengordijn. Zie wel de lichten van een groot hotel, en probeer de naam te reproduceren want als ik die bank bel zullen ze ongetwijfeld willen weten waar die automaat staat.
Een en ander duurt intussen zolang (waarschijnlijk enkele minuten) dat plotseling.....rrrrt-floep....mijn creditcard uitgespuugd wordt! Je kan je niet voorstellen hoe gelukkig je je dan voelt! Je hebt geen geld gekregen, je hebt alleen je creditcard weer terug, een object waar je normaliter niet aan denkt of bij stil staat, maar als je die onder die
omstandigheden (korte) tijd kwijt bent geweest, ook nog met de verwachting dat je er naar fluiten kan, en hij komt weer
tevoorschijn, nou, je kan je geluk niet op! Rondje voor de hele zaak yippie!
Goed, het was dus duidelijk dat we niet naar het noorden, maar naar het zuiden moesten gaan. Al gauw viel ons oog op Phu Quoc, een eiland ten zuiden van Cambodja en Vietnam: een tropisch paradijs met bounty stranden en vooral: een schitterend klimaat gedurende de maanden november tot en met februari, bingo!
We zijn een behoorlijk tijdje (maar dat gaf niet want we konden met dat noodweer toch nergens naar toe) bezig geweest om hotels die we inmiddels geboekt hadden te annuleren, en vooral om onze vlucht van Danang naar Bangkok om te zetten in een vlucht van Ho Chi Minh City naar Bangkok, en een extra vlucht te boeken van Quy Nhon naar Phu Quoc, en van Phu Quoc weer naar Ho Chi Minh City, etc. etc. Kunnen jullie het nog volgen? Wij ook niet maar het is ons toch gelukt: we zitten op het eiland Phu Quoc, we zijn nu twee dagen naar het strand geweest met prachtig weer (zon, 28 graden), we liggen op luxe bedden met parasol en zwemmen in een zee die zo heerlijk van temperatuur is dat je er bijna niet meer uit wil komen. Kortom: het is helemaal goed gekomen, de zware regen is al bijna vergeten maar we kunnen ons wel voorstellen dat vroeger de Nederlanders die in het voormalig Nederlands-Indië woonden, in het regenseizoen bijna gek werden!
Wat nog wel even grappig was: bij het hoofdbureau van Vietnam Airlines in Quy Nhon lieten we onze vlucht van Vietnam naar Bangkok omzetten. We verlieten het kantoor van die luchtvaartmaatschappij en liepen al een half uur door die redelijk grote stad, toen er een scootertje midden op de weg stopte en ons aanhield: de dame op de scooter bleek de baliemedewerkster te zijn en had nog even een vraagje: wilden wij 's-morgens of s-middags naar Bangkok vliegen? Kan je je dat voorstellen? Ze was gewoon op de scooter gesprongen want die twee grote bleekscheten kon ze in de menigte van kleine Vietnameesjes wel terugvinden ha ha.
Wordt vervolgd......kijk af en toe maar eens op de site want de foto's worden lang niet altijd gelijk met de tekst geplaatst en komen vaak later.
In Quy Nhon zijn we twee dagen gebleven, normaal gesproken heb je daar prachtige zonovergoten stranden met mooie brede strandboulevards, te mooi om op te noemen.
Nu was het daar alleen maar regen geblazen, geen buitje, maar keiharde regen, niet een uurtje of een paar uurtjes, maar dag en nacht! Het was zo beklemmend dat je er claustrofobie van kreeg!
Het was zelfs zo erg dat in de ochtend het water 2 cm in onze hotelkamer stond! We zijn toen geëvacueerd naar een andere, droge kamer!
Gelukkig lag het hotel vlak bij de strandboulevard met restaurantjes zodat we in 3 minuten onder moeders paraplu en geheel gehuld in plastic regencape van de hotelkamer in een restaurant waren, zodat we tenminste nog twee keer per dag van de hotelkamer af kwamen, want door de enorme zondvloed kon je echt geen kant op, een paar meter lopen naar zo'n restaurant kon nog net!
We hadden oorspronkelijk een leuke route uitgezocht om langs de kust van midden Vietnam via prachtige plaatsen als Hoi An en Hue uiteindelijk vanaf Danang Vietnam weer te verlaten, maar na nauwgezette bestudering van de weersverwachting bleek dat we onze tocht naar het noorden wel konden vergeten. Het zou ons alleen maar tropische regen brengen, dus de beslissing was gauw gemaakt: wegwezen!
Nog even een schrikmoment: er moest even gepind worden dus (Boy) door de stromende regen naar de dichtsbijzijnde pinautomaat. Eerst de betaalpas in de ATM machine: boodschap: kaart niet leesbaar, raadpleeg uw bank. Raadpleeg uw bank? Ik sta in de stromende regen in het donker 's-avonds te pinnen right in the middle of nowhere dus hoe.... Gelukkig heb ik ook nog mijn creditcard bij me. Is wel wat duurder om geld uit de automaat te halen maar ja, what the f...
Dus hup, creditcard in de ATM en alle instructies netjes opgevolgd.....apparaat is aangekomen bij het moment dat het geld uitgekeerd gaat worden....normaal hoor je dan het geruststellende geluid dat het geld geteld wordt....rrrrtttt. Maar ik hoor niets, helemaal niets...doodse stilte, de machine is bevroren, doet niets meer. Creditcard zit diep in het apparaat en laat zich niet meer zien......gewone pinpas is geweigerd, en creditcard zit vast in het apparaat. Hoe kom je aan geld, nu en de volgende dagen? we hoeven nog maar 2 maanden....help!!!!
Dat is nauw typisch zo'n moment dat je even denkt: och was ik maar bij moeders thuis gebleven!
Maar ja, koelbloedig als ik ben probeer ik een paar knoppen uit: cancel....abort.....clear.....niets helpt.er gebeurt helemaal niets.
Boven het schermpje zie ik de naam van de bank en een telefoonnummer staan. Ik probeer er achter te komen hoe de straat heet waar ik sta. Kan niets zien in het aardedonkere regengordijn. Zie wel de lichten van een groot hotel, en probeer de naam te reproduceren want als ik die bank bel zullen ze ongetwijfeld willen weten waar die automaat staat.
Een en ander duurt intussen zolang (waarschijnlijk enkele minuten) dat plotseling.....rrrrt-floep....mijn creditcard uitgespuugd wordt! Je kan je niet voorstellen hoe gelukkig je je dan voelt! Je hebt geen geld gekregen, je hebt alleen je creditcard weer terug, een object waar je normaliter niet aan denkt of bij stil staat, maar als je die onder die
omstandigheden (korte) tijd kwijt bent geweest, ook nog met de verwachting dat je er naar fluiten kan, en hij komt weer
tevoorschijn, nou, je kan je geluk niet op! Rondje voor de hele zaak yippie!
Goed, het was dus duidelijk dat we niet naar het noorden, maar naar het zuiden moesten gaan. Al gauw viel ons oog op Phu Quoc, een eiland ten zuiden van Cambodja en Vietnam: een tropisch paradijs met bounty stranden en vooral: een schitterend klimaat gedurende de maanden november tot en met februari, bingo!
We zijn een behoorlijk tijdje (maar dat gaf niet want we konden met dat noodweer toch nergens naar toe) bezig geweest om hotels die we inmiddels geboekt hadden te annuleren, en vooral om onze vlucht van Danang naar Bangkok om te zetten in een vlucht van Ho Chi Minh City naar Bangkok, en een extra vlucht te boeken van Quy Nhon naar Phu Quoc, en van Phu Quoc weer naar Ho Chi Minh City, etc. etc. Kunnen jullie het nog volgen? Wij ook niet maar het is ons toch gelukt: we zitten op het eiland Phu Quoc, we zijn nu twee dagen naar het strand geweest met prachtig weer (zon, 28 graden), we liggen op luxe bedden met parasol en zwemmen in een zee die zo heerlijk van temperatuur is dat je er bijna niet meer uit wil komen. Kortom: het is helemaal goed gekomen, de zware regen is al bijna vergeten maar we kunnen ons wel voorstellen dat vroeger de Nederlanders die in het voormalig Nederlands-Indië woonden, in het regenseizoen bijna gek werden!
Wat nog wel even grappig was: bij het hoofdbureau van Vietnam Airlines in Quy Nhon lieten we onze vlucht van Vietnam naar Bangkok omzetten. We verlieten het kantoor van die luchtvaartmaatschappij en liepen al een half uur door die redelijk grote stad, toen er een scootertje midden op de weg stopte en ons aanhield: de dame op de scooter bleek de baliemedewerkster te zijn en had nog even een vraagje: wilden wij 's-morgens of s-middags naar Bangkok vliegen? Kan je je dat voorstellen? Ze was gewoon op de scooter gesprongen want die twee grote bleekscheten kon ze in de menigte van kleine Vietnameesjes wel terugvinden ha ha.
Wordt vervolgd......kijk af en toe maar eens op de site want de foto's worden lang niet altijd gelijk met de tekst geplaatst en komen vaak later.
-
18 December 2016 - 15:54
Lot:
Toen straks hebben we jullie al gezien/ gesproken met video WhatsApp. Sindsdien is er niks meer gebeurd haha.
De kerstboom staat nog rechtop en de eerste cadeautjes verschijnen al.
Jullie hebben het lekkere weer opgezocht en kunnen nu heerlijk genieten van de zon zee en strand. We zijn benieuwd naar de foto's!
X van Lana, Otis, Vince en mij -
18 December 2016 - 17:48
Fem:
Super goede keuze om jullie reis plannen om te gooien. Tis even een werkje, maar je wordt er 1000x blijer van. En het klinkt heerlijk waar jullie nu zitten. Bedankt voor de update weer. Leuk om te lezen. En Boy, ik kan me de paniek zeker voorstellen! En de opluchting trouwens ook hihi. Xx -
18 December 2016 - 23:21
Lot:
Ik heb nu slaapdienst en dacht.. 'Ga eens kijken of er nog foto's zijn geplaatst'. En wat is het toch heerlijk die foto's van het eten! Dat wil ik ook!
De uitzichten van dat bounty eiland zijn natuurlijk ook prachtig. Wat een rust, ik geniet er op afstand van mee. X -
19 December 2016 - 10:00
Alice De Haas:
Wat was dit een ontzettend leuk reisverslag,maar ik kan een nachtmerrie krijgen
om het feit dat je pinpas en creditcard in het apparaat zaten.
Je reisverslagen zijn altijd zo leuk dat Rob ze ook wil lezen dus ik stuur ze door.
dag lieverds veel plezier xx zusje -
19 December 2016 - 11:53
Marianne:
Goh wat vreselijk die regen!! En dat pinnen woehaaa!!!Ik hoop dat het verder wel lukt.! Fijn dat jullie nu heerlijk op dat eiland zitten. Heerlijk geniet maar lekker. Enig geschreven Boy we zien alles voor ons en leden mee en genieten nu dus ook mee!
Liefs voor jullie beiden xxx
Jo en Marianne -
29 December 2016 - 12:09
Vincent:
Lieve twee,
Wat een gedoe met dat pinnen. Maar gelukkig hebben jullie je pas terug. Goede keuze inderdaad om de zon op te zoeken. Nu lekker genieten van het weer, het eten en elkaar natuurlijk. Tot jullie volgende bericht weer.
Groetjes Vincent -
29 December 2016 - 12:12
Vincent:
Mmmmmmmmmmmmm lekker dat Vietnamese eten -
30 December 2016 - 12:14
Lot:
Ahhh heerlijk! Die foto doet me denken aan Fiji! Lekker op het bounty eiland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
