Sweet Sixty!
Door: Boy en Wilhelmien
Blijf op de hoogte en volg Wilhelmien & Boy
27 Februari 2012 | Thailand, Bangkok
Lieve mensen, even een update van ons verblijf op Koh Chang. De bejaarde Belg die naar het ziekenhuis was afgevoerd na 24 uur vermist te zijn geweest, keerde na enkele dagen uit het ziekenhuis van Trat weer terug, en hij en zijn echtgenote hebben daarna nog een aantal dagen in hetzelfde bungalowhutje gebivakeerd, waarna ze weer terugkeerden naar België. Die hebben dus geen trauma ervan overgehouden door meteen weer op dezelfde plek door te gaan met hun vakantie, heel verstandig!
Zoals vermeld wisselden we strand en swimming pool af, en al lezend en genietend in de zon gaat de tijd snel voorbij zonder vermeldenswaardige feiten. Over het strand valt nog te zeggen dat de apen die daar toch wel enigszins dreigend overkwamen, allemaal verdwenen waren. Kennelijk werd de overlast zo groot dat ze zijn afgeschoten.
In de swimming pool zwemmen we met z'n tweeën rond en spelen dan Holliday-On-Ice-: Sjoukje Sepstra en Joan Haasappel als het ware schaatsend over de bodem van de 1.20 meter diepe swimming pool. Soms kan men ons ook dansend door het water zien spartelen: Boy Astaire en Ginger Sep. Door de prachtige tropische omgeving en -temparatuur schallen we dan met hoge stem: Buy me a ticket to the tropics!
Maar goed, er zijn ook nog wel wat memorabele dagen geweest: we zijn een dagje met een speed boot naar Koh Wai gevaren. Dat is een klein eiland met een heel mooi strand en zeer helder, doorzichtig water waar het snorkelen een waar feest is omdat er heel veel prachtige vissen te zien zijn. Helaas waren daar veel toeristen, en voor 99% waren dat Russen, er waren posturen bij waar je U tegen zegt. Een dame met cup dubbel H en twee heren met pensen van hier tot Tokyo, die ongegeneerd over het
strand liepen in kleine zwemslipjes alsof het jonge goden waren! Niet te geloven!
Verder was natuurlijk wilhelmientje's verjaardag iets speciaals. We zijn 'smorgens met de bromfiets op pad gegaan. Uitgebreid ontbijt bij Pappa, een Zwitser of Italiaan die een bakery annex delicatessenzaak heeft op Kai Bae Beach (voor de kenners: de streek net even ten noorden van Lonely Beach) en waar je, buiten echte heerlijke koffie en cappucino, ook echt Frans stokbrood en meergranen broodjes met als beleg echte Italiaanse salami en echte Hollandse Gouda kaas kan krijgen. En believe me, na 6 weken rijst en de Thaise variant van brood en kaas, vind je dat het lekkerste van de hele wereld!
Langs de westkust van Koh Chang zijn we op ons gemak richting White Sands getogen, en daar hebben we de middag doorgebracht op het ruime, witte strand met heerlijke spijzen en dranken. Aangezien Wilhelmientje jarig was, heeft zij zich laten verwennen met een uitgebreide massage, en, zoals ze na afloop bekende, de Thaise heer die haar deze massage toediende, was de beste masseur die ze ooit gehad had! Het duurde even voordat ze weer down to earth was, ons Boyke werd bijna jaloers: hoe uitgebreid was die massage, how was the ending???? Anyway, Wilhelmientje was happy, en zo hoort het ook op je verjaardag.
Op de terugweg bij café Amsterdam neergestreken, want again, believe me, na 6 weken rijst gaat een broodje kroket er prima in. Alleen, de kroketten waren op, dus het werd een broodje bitterbal. Ook goed, smaakt hetzelfde.
Voor het diner ook iets speciaals uitgezocht: Saint Tropez, een resort op Bailan Bay, inderdaad, de uitbater is een onvervalste Fransman, die buiten Thaise gerechten ook enkele Europese specialiteiten heeft. Dus Wilhelmientje aan de Lasagna die die avond vers was gemaakt, en Boy eindelijk weer eens een Pizza Napolitane, dat kan in die omgeving een echte traktatie zijn!
En dan de verjaardag van ons Boyke: als je beurtelings aan het strand en aan de swimming pool ligt, en zonnebaadt, leest (minimaal 100 pagina's per dag), en eet, en drinkt, dan is het leuk om dat af te wisselen met een al dan niet barre tocht. Want let wel: als je de hele dag op het strand op een bed hebt liggen lezen met hapjes en drankjes, dan ben je 'savonds kapot. Dus een reisje als afwisseling is prima: in het ergste geval word je er moe van, maar kapot ben je toch 'savons, dus....
Wij op de verjaardag weer op de brommer geklommen met het voornemen het hele eiland rond te toeren. OK, ontbijt bij Pappa, heerlijk. Na White Sands ga je via het noorden langs de oostkant naar het zuiden. Lunch genuttigd in een Thais/Vietnamees restaurant, dat verrassende Vietnamese gerechten op de kaart had staan, en uitmuntende koffie schonk (normaal is koffie in Thailand oploskoffie en niet te zuipen; het kost niks, maar je hebt ook niks).
Op een gegeven ogenblik, al rondtoerend, zagen we onderweg een richtingsaanwijzer naar Tree House op Long Beach. Dat kwam ons bekend voor, daar had Geetje het over gehad, daar had hij leuk overnacht. Nieuwsgierig geworden naar die plek, besloten we daar maar eens een kijkje te gaan nemen. Godmeja, dat hebben we geweten! We dachten dat het niet zo heel ver weg zou zijn, maar dat viel tegen. Dat was niet het ergste: onderweg kregen we een waarschuwing dat de weg gevaarlijk werd, en op een gegeven moment hield de weg gewoon op. Eerst was er al een gedeelte ingestort, en moesten we over een houten noodbruggetje weer op het vervolg van die weg komen, maar daarna was het asfalt op en wat overbleef was echt met een bromfiets bijna niet te doen. Je zag ook overal langs de weg bromfietsen geparkeerd staan van mensen die het hadden opgegeven en te voet verder waren gegaan. Maar ja, te voet verder was geen optie: het was bloedheet (37 graden) en er was geen enkele beschutting tegen de felle zon, en we waren daar op het heetst van de dag (tussen 1 en 2 uur).
Tot overmaat van ramp kregen we in de gaten dat de benzine-indicator aangaf dat het langzaamaan tijd werd om te tanken, en de gedachte op die onbegaanbare weg zonder benzine te komen staan, deed ons besluiten door te gaan, want als we Tree House/Long Beach zouden bereiken, zouden we ongetwijfeld benzine kunnen tanken.......
Om een lang verhaal kort te maken (niet Boy's sterkste kant): na een echt gevaarlijke, wankele, langzame bromfietstocht kwamen we eindelijk bij Tree House op Long Beach aan. Een soort hippie paradijsje, met hutjes tussen hoge bomen, of eigenlijk door het heuvelachtige rotsachtige kustlandschap meer hutjes hoog in de bomen wel heel idyllisch.
Na navraag bleek tot onze ontsteltenis dat er geen benzine aanwezig was, dat kon je alleen krijgen door die verschrikkelijke weg weer terug te rijden tot aan het begin.
We zaten daar dus niet echt relaxed, het was inmiddels al na drieën en we wilden voor donker de gevaarlijkste weggedeeltes achter de rug hebben. We zijn dus niet lang gebleven en zijn snel weer aan de terugweg begonnen. Dat ging overigens redelijk voorspoedig en sneller dan de heenweg: had ons Boyke zo snel rijervaring opgedaan? Hoe dan ook, we konden op tijd tanken en zijn op tijd 'savonds in Bailan teruggekeerd, alwaar ons Wilhelmientje zich onmiddellijk liet ontspannen door middel van een heerlijkemassage, en ons Boyke door zich te laven aan een paar ijskoude pelskes.
Diezelfde verjaardagsavond lekker gedineerd bij het Orchid Resort dat ook heerlijke gerechten heeft omdat de eigenaar een Limburger is (Pee Diederen, de broer van Rianda van café Tribunal te Maastricht: ja, het is een kleine wereld).
Morgen is onze laatste dag op Koh Chang aangebroken, woensdag vertrekken we naar Bangkok, en donderdag vliegen we naar Shanghai, waar we een kleine twee weken Nick gaan entertainen (of hij ons, dat zien we wel).
Tot de volgende keer!
Zoals vermeld wisselden we strand en swimming pool af, en al lezend en genietend in de zon gaat de tijd snel voorbij zonder vermeldenswaardige feiten. Over het strand valt nog te zeggen dat de apen die daar toch wel enigszins dreigend overkwamen, allemaal verdwenen waren. Kennelijk werd de overlast zo groot dat ze zijn afgeschoten.
In de swimming pool zwemmen we met z'n tweeën rond en spelen dan Holliday-On-Ice-: Sjoukje Sepstra en Joan Haasappel als het ware schaatsend over de bodem van de 1.20 meter diepe swimming pool. Soms kan men ons ook dansend door het water zien spartelen: Boy Astaire en Ginger Sep. Door de prachtige tropische omgeving en -temparatuur schallen we dan met hoge stem: Buy me a ticket to the tropics!
Maar goed, er zijn ook nog wel wat memorabele dagen geweest: we zijn een dagje met een speed boot naar Koh Wai gevaren. Dat is een klein eiland met een heel mooi strand en zeer helder, doorzichtig water waar het snorkelen een waar feest is omdat er heel veel prachtige vissen te zien zijn. Helaas waren daar veel toeristen, en voor 99% waren dat Russen, er waren posturen bij waar je U tegen zegt. Een dame met cup dubbel H en twee heren met pensen van hier tot Tokyo, die ongegeneerd over het
strand liepen in kleine zwemslipjes alsof het jonge goden waren! Niet te geloven!
Verder was natuurlijk wilhelmientje's verjaardag iets speciaals. We zijn 'smorgens met de bromfiets op pad gegaan. Uitgebreid ontbijt bij Pappa, een Zwitser of Italiaan die een bakery annex delicatessenzaak heeft op Kai Bae Beach (voor de kenners: de streek net even ten noorden van Lonely Beach) en waar je, buiten echte heerlijke koffie en cappucino, ook echt Frans stokbrood en meergranen broodjes met als beleg echte Italiaanse salami en echte Hollandse Gouda kaas kan krijgen. En believe me, na 6 weken rijst en de Thaise variant van brood en kaas, vind je dat het lekkerste van de hele wereld!
Langs de westkust van Koh Chang zijn we op ons gemak richting White Sands getogen, en daar hebben we de middag doorgebracht op het ruime, witte strand met heerlijke spijzen en dranken. Aangezien Wilhelmientje jarig was, heeft zij zich laten verwennen met een uitgebreide massage, en, zoals ze na afloop bekende, de Thaise heer die haar deze massage toediende, was de beste masseur die ze ooit gehad had! Het duurde even voordat ze weer down to earth was, ons Boyke werd bijna jaloers: hoe uitgebreid was die massage, how was the ending???? Anyway, Wilhelmientje was happy, en zo hoort het ook op je verjaardag.
Op de terugweg bij café Amsterdam neergestreken, want again, believe me, na 6 weken rijst gaat een broodje kroket er prima in. Alleen, de kroketten waren op, dus het werd een broodje bitterbal. Ook goed, smaakt hetzelfde.
Voor het diner ook iets speciaals uitgezocht: Saint Tropez, een resort op Bailan Bay, inderdaad, de uitbater is een onvervalste Fransman, die buiten Thaise gerechten ook enkele Europese specialiteiten heeft. Dus Wilhelmientje aan de Lasagna die die avond vers was gemaakt, en Boy eindelijk weer eens een Pizza Napolitane, dat kan in die omgeving een echte traktatie zijn!
En dan de verjaardag van ons Boyke: als je beurtelings aan het strand en aan de swimming pool ligt, en zonnebaadt, leest (minimaal 100 pagina's per dag), en eet, en drinkt, dan is het leuk om dat af te wisselen met een al dan niet barre tocht. Want let wel: als je de hele dag op het strand op een bed hebt liggen lezen met hapjes en drankjes, dan ben je 'savonds kapot. Dus een reisje als afwisseling is prima: in het ergste geval word je er moe van, maar kapot ben je toch 'savons, dus....
Wij op de verjaardag weer op de brommer geklommen met het voornemen het hele eiland rond te toeren. OK, ontbijt bij Pappa, heerlijk. Na White Sands ga je via het noorden langs de oostkant naar het zuiden. Lunch genuttigd in een Thais/Vietnamees restaurant, dat verrassende Vietnamese gerechten op de kaart had staan, en uitmuntende koffie schonk (normaal is koffie in Thailand oploskoffie en niet te zuipen; het kost niks, maar je hebt ook niks).
Op een gegeven ogenblik, al rondtoerend, zagen we onderweg een richtingsaanwijzer naar Tree House op Long Beach. Dat kwam ons bekend voor, daar had Geetje het over gehad, daar had hij leuk overnacht. Nieuwsgierig geworden naar die plek, besloten we daar maar eens een kijkje te gaan nemen. Godmeja, dat hebben we geweten! We dachten dat het niet zo heel ver weg zou zijn, maar dat viel tegen. Dat was niet het ergste: onderweg kregen we een waarschuwing dat de weg gevaarlijk werd, en op een gegeven moment hield de weg gewoon op. Eerst was er al een gedeelte ingestort, en moesten we over een houten noodbruggetje weer op het vervolg van die weg komen, maar daarna was het asfalt op en wat overbleef was echt met een bromfiets bijna niet te doen. Je zag ook overal langs de weg bromfietsen geparkeerd staan van mensen die het hadden opgegeven en te voet verder waren gegaan. Maar ja, te voet verder was geen optie: het was bloedheet (37 graden) en er was geen enkele beschutting tegen de felle zon, en we waren daar op het heetst van de dag (tussen 1 en 2 uur).
Tot overmaat van ramp kregen we in de gaten dat de benzine-indicator aangaf dat het langzaamaan tijd werd om te tanken, en de gedachte op die onbegaanbare weg zonder benzine te komen staan, deed ons besluiten door te gaan, want als we Tree House/Long Beach zouden bereiken, zouden we ongetwijfeld benzine kunnen tanken.......
Om een lang verhaal kort te maken (niet Boy's sterkste kant): na een echt gevaarlijke, wankele, langzame bromfietstocht kwamen we eindelijk bij Tree House op Long Beach aan. Een soort hippie paradijsje, met hutjes tussen hoge bomen, of eigenlijk door het heuvelachtige rotsachtige kustlandschap meer hutjes hoog in de bomen wel heel idyllisch.
Na navraag bleek tot onze ontsteltenis dat er geen benzine aanwezig was, dat kon je alleen krijgen door die verschrikkelijke weg weer terug te rijden tot aan het begin.
We zaten daar dus niet echt relaxed, het was inmiddels al na drieën en we wilden voor donker de gevaarlijkste weggedeeltes achter de rug hebben. We zijn dus niet lang gebleven en zijn snel weer aan de terugweg begonnen. Dat ging overigens redelijk voorspoedig en sneller dan de heenweg: had ons Boyke zo snel rijervaring opgedaan? Hoe dan ook, we konden op tijd tanken en zijn op tijd 'savonds in Bailan teruggekeerd, alwaar ons Wilhelmientje zich onmiddellijk liet ontspannen door middel van een heerlijkemassage, en ons Boyke door zich te laven aan een paar ijskoude pelskes.
Diezelfde verjaardagsavond lekker gedineerd bij het Orchid Resort dat ook heerlijke gerechten heeft omdat de eigenaar een Limburger is (Pee Diederen, de broer van Rianda van café Tribunal te Maastricht: ja, het is een kleine wereld).
Morgen is onze laatste dag op Koh Chang aangebroken, woensdag vertrekken we naar Bangkok, en donderdag vliegen we naar Shanghai, waar we een kleine twee weken Nick gaan entertainen (of hij ons, dat zien we wel).
Tot de volgende keer!
-
27 Februari 2012 - 17:12
G:
geweldig! -
27 Februari 2012 - 18:12
Jorrit:
Zo! Dat klinkt als een heel avontuur met die brommer! Ik vind jullie heel dapper! Toen wij een brommer hadden gehuurd, kwamen we uiteindelijk niet veel verder dan White Sand Beach, aangezien de weg verder naar het noorden ons toch echt te verradelijk werd met al die haarspeldbochten, steile hellingen en sangtaews/pickuptrucktaxi's die over je heen lijken te rijden. Bovendien kregen we (nota bene op een heel lullig recht stukkie weg) een lekke band, gelukkig wel pal voor een bike repair shop, met een bol menneke die de band binnen 10 minuten en voor nog geen 5 euri gefikst had. Het hele eiland rond en dan ook nog een onverhard, slechtonderhouden weggetje afgaan met de benzineteller bijna op nul lijkt me dan geen sinecure.
Wel mooi dat jullie verjaardagen verder lekker en goed zijn geweest! Waar laat Wilhelmien zich trouwens masseren? Zijn jullie al bij de Bailan Herbal Sauna, pal tegenover Nick geweest? Daar hebben Marieke en ik ons een hele middag laten verwennen door een hele lieve Thaise familie met oa. sauna, fruitsakes, scrubs en een uurlange heerlijke massage. Heerlijk om een actieve (of minder actieve ;-) ) dag mee af te sluiten!
Geniet er nog even van en doe de groeten aan Nick in Bailan en Nick in Shanghai!
Liefs,
Jorrit -
27 Februari 2012 - 20:22
Monique Sauren:
lieverds, beide van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag. Ik was het dus toch vergeten ondanks dat jouw verjaardag Wilhelmien nog op mijn kalender staat.Sorry.
Geweldige foto,s met een verrassend begeleidend schrijven.
Genieten jullie nog volop en we zien elkaar weer begin april in de trip oke?
lieve groeten Monique
-
28 Februari 2012 - 01:16
Nick:
Nou Nou, ziet er allemaal prachtig uit. Ik krijg er bijna heimwee van ! leuke foto's ook, het weer valt wel een beejte tegen of niet??
Tot over 2 dagen! -
28 Februari 2012 - 11:58
G:
Ach Boy, die weg was toch goed te doen!
Heb in Laos ongeveer 1000 km afgelegd op wegen waar die van jullie, (zie foto van de onverharde weg 4 km lang), nog op een snelweg lijkt! Ik moet hier wel bekennen dat dat op een motor was welke hiervoor gemaakt is...
Maar goed, een beetje avontuur af en toe moet toch kunnen ;)
Veel plezier bij Nick in Shanghai!
BYEBYE
-
28 Februari 2012 - 16:01
Fem:
Enne Pienemientje, een massage with happy ending op je ouwe dag ;-), toe maar hoor! Fijn om te horen dat jullie elkaar in ieder geval een leuke verjaardag hebben bezorgd. Ik moet toch wel lachen met jullie hoor. Jullie chillen zo heftig daar, dat jullie verhalen steeds meer op elkaar beginnen te lijken haha. Chillen, capucinootje, relax, beetje spetteren in het water, hapje, snackje, koffietje, broodje kaas, biertje, bladiebladiebla!
Hier gaat alles goed. Ik ben bijna klaar met dag 2 na mijn weekje vakantie en ik zit alweer helemaal in het ritme. Vanochtend had ik een zitting in Utrecht. Vet goed voorbereid, komt die fluit niet opdagen. Zit je toch even mooi met al die uren voorbereiding voor niks. Een rechter heeft dan nl ook niet zoveel meer te vragen dus dan verwijs je terug naar het al bekende dossier en ga je weer! Ik ben in ieder geval blij dat ik nu zittingen mag doen en me daarmee bezig te houden. Even weer wat anders. Verder gaat alles zijn gangetje hier, ik ga zometeen eten bij mijn in-laws dus goed geregeld zeg ik zo!
Kus en amusez vous de laatste paar weken. Heel veel plezier bij Nikkepik!!! -
28 Februari 2012 - 16:47
Cisca:
Hallo Boy,
Bij de Slegte ligt op het ogenblik een groot boek met louter kleurenreproducties van de oorspronkelijke schilderijen voor de paperbacks van James Avati. Het verscheen in 2005 als tentoonstellingscatalogus bij 010 publishers. Interesse of heb je het al? Kosten €7,-
Groet Peter en Cisca -
29 Februari 2012 - 08:28
G:
Ik neem aan dat een verwoed verzamelaar als Boy deze in de eerste druk gesigneerd en al heeft!
-
29 Februari 2012 - 10:31
Boy:
Ha Cis, geweldig, die catalogus heb ik gemist, dus als je hem nog op de kop kan tikken graag, de prijs is een koopje en James Avati is één van de allergrootsten op zijn gebied!
Alvast bedankt!
En G: gesigneerde eerste drukken verzamel ik alleen in het genre Engelstalige romans, dus een catalogus van een tentoonstelling van Avati komt niet gesigneerd voor in mijn collectie......
-
29 Februari 2012 - 13:22
G:
Valt me toch een beetje tegen... -
29 Februari 2012 - 15:46
Fem:
Hahaha, ja hoor mam ik herken die plofkop nog. Het is iets minder geworden maar absoluut te herkennen. Ze begint wel een beetje meer meisje te worden nu he? Mooie en vooral leuke foto's trouwens, ik verlang echt ontzettend terug naar dat eiland merk ik! Wat een bofkonten zijn jullie! -
29 Februari 2012 - 20:12
Lot:
Leuk om te lezen dat het allemaal goed gaat! En tja die foto's... iech wel ouch!!
Jullie genieten in ieder geval volop! Op de foto is trouwens niet te zien dat jullie een jaartje ouder zijn geworden!
Over een kleine 12 uur vliegen jullie richting Sjiena.. en gaan jullie Nick weer zien... iech wel ouch!!
Maak er een leuke tijd van en be safe.
Kus Lot -
01 Maart 2012 - 01:10
Nick:
Zik boe zeet geer?? Over 10 uurtjes komen jullie aan, hoop dat jullie warme kleren bij jullie hebben want het is nogal fris ...
Ik kom jullie ophalen en zal klaar staan met de eerste qingdao! -
02 Maart 2012 - 11:57
Fem:
En, elkaar gevonden??? -
04 Maart 2012 - 00:30
Cisca:
Hallo Boyke en Willemijntje,
Jullie vertoeven nu in Shanghai. Niet mis. Peter heeft nog een exemplaar van Avati op de kop kunnen tikken. Maar, oei, oei, de prijs is niet 7 maar 8 euro. Hoop dat je dat nog kan ophoesten na deze reis.
Geniet nog maar lekker, samen met Nickie Nick.
Liefs en een knuffel. -
05 Maart 2012 - 18:00
The Blues Haze:
Just back from the pub, no where else but the cotton club. 5 pitchers and some juice, who else would know Boy sang the blues. A live band for 4 hours straight, no man would understand and sing along, tonight was awesome boy and wel, hoi jong! -
11 Maart 2012 - 12:36
Your Mommadragon:
Van harte gefeliciteerd Geert-Jan met je 30e verjaardaag.
Hanky panky shanghai, hanky panky shanghay, hanky panky hanky panky .........
HANKY PANKY SHANGHAI. We hebben gisteravond eerst in Cloud 7, Pudong een drankje gedaan en daarna uitbundig gevierd in de Cotton Club, waar we die week al voor de derde keer binnenvielen. Het is ook zo gezellig daar met die live music. We behoorden inmidddels tot de bekenden en kregen al korting op de prijs van de pitchers. Nick is inmiddels bijna helemaal verhuisd en morgenochtend vertrekken we weer richting Bangkok. Over twee weekjes zitten we al weer thuis op de bank. Veel plezier vandaag. Dikke poen. -
12 Maart 2012 - 09:26
Nick:
Krijg net jullie bericht dat de eagle has landed in bangkok! Ik kan niks terugsturen want dat komt niet aan dus maar via hier.
Bedaank tot geer der woart! Woar leuk he joarrrr. tied ging sjnel he joarrrrr.
Ik kijk uit naar het verhaal en de fotos!
Daag he -
21 Maart 2012 - 08:37
Gee & M:
wat een leuke verhalen en foto´s allemaal!!! Gee en ik zijn super benieuwd naar alle verhalen!!! Geniet nog ffkes van de laatste dagen, voordat jullie het weten zijn jullie weer in ons kikkerlandje!!
veel liefs Gee en Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
