Koh Chang Thailand 2014
Door: Wilhelmien en Boy
Blijf op de hoogte en volg Wilhelmien & Boy
11 Januari 2014 | Thailand, Bangkok
Hallo lieve mensen,
Eindelijk een eerste verslagje van onze "overwintering" in Thailand. Eigenlijk waren we van plan om in Vietnam te beginnen en zo via Cambodja af te zakken naar Thailand, maar vanwege de miniscus/knie van Wilhelmientje doen we het kalm aan en zijn rechtstreeks naar Koh Chang gereisd.
Om lekker relaxed van start te kunnnen gaan hebben we op ons dooie gemak in het IBIS Schiphol hotel overnacht. Met twee krukken lopen is vervelend, maar het heeft ook verrassend veel voordelen. In Ibis kregen we meteen al een kamer gelijkvloers vlakbij de balie-bar-toko zodat alles gemakkelijk bereikbaar was. Normaliter word je ergens op de 3e of -tigste verdieping neergepoot.
De volgende dag op Schiphol inchecken was ook anders dan anders. Gebruik makend van de rolstoelen die daar klaar staan zoals de karretjes voor de koffers, kwamen we terecht in een speciale behandelingsprocedure die er op neerkomt dat je gezien wordt als een VIP of business-class passenger. Er kwam speciaal een KLM vertegenwoordigster, die ook weer een rolstoel bij haar had, en speciaal opgeroepen was om Wilhelmientje tot in het vliegtuig te begeleiden! En dit alles VOORDAT de business class people aan boord mochten gaan! We waren de eersten aan boord!
We hadden zelf online onze plaatsen uitgekozen, maar eenmaal aan boord kwam voor ons een veel betere optie vrij, die onmiddellijk door bijna iedereen geclaimed werd.
Ik hoefde maar te wijzen op de stokken en memoreren dat mijn vrouw met haar linkerbeen beslist helemaal gestrekt moest reizen, en bingo! We hadden helemaal vooraan, aan het linker gangpad, twee hele mooie plaatsen met verrassends veel beenruimte!
Het thuisfront had inmiddels bedacht dat we bij aankomst in Bangkok toch ook wel een rolstoel nodig zouden hebben, dus een paar telefoontjes hebben dat geregeld. Zelf hadden we ook op een gegeven moment op aanraden van het thuisfront actie op dit terrein ondernomen, niet wetende dat dat al automatisch door het luchthavenpersoneel op Schiphol geregeld was. Wel een chique gezicht hoor, als je in Bangkok aankomt en voordat je het vliegtuig helemaal uit bent, ziet dat er drie rolstoelen voor je klaar staan!
In Bangkok hebben we niet moeilijk gedaan, we zijn gewoon in een taxi gestapt en onze eindbestemming op Koh Chang opgegeven, een rit van 6 uur, maar in Thailand is dat geen probleem. Big money!!!! noemen ze dat. En dan hebben we het over een rit die uiteindelijk 7 uur duurde, en omgerekend iets van 88 euro kostte! Kom daar in Nederland maar eens om, toch?
Bij onze bestemming bleek niet alleen dat er nog cottages vrij waren, maar zelfs die ene, waar we de eerste keer, en daarna bij gelegenheid ook nog vaker verbleven, nog vrij was. Heerlijk!
Meestal huren we meteen een scootertje om ons vrijelijk over het eiland te kunnen begeven, maar ja, de eerste paar weken is het rust geblazen, dus hebben we direct een abonnement genomen bij het chique Mercure hotel fitness centrum (3000 THB per maand per persoon), zodat we dagelijks aan de swimming pool liggen en ons laten verwennen.
Bij aankomst bij ons favoriete resort (Bailan View Resort) bleek er tot onze verrassing nog redelijk veel cottages vrij te zijn, ook die ene die we de allereerste keer hadden en onze absolute voorkeur heeft: kamer met veel ramen, airco en ventilator, badkamer met Europees toilet en warm water, etc.
De dame die dat beheert op dit moment hield een kaartje op waarop stond dat die kamer 1200 THB (= 26,40 euro) per nacht moest kosten. We hebben haar snel uit die droom geholpen door haar te verzekeren dat we vrienden waren van de "Big Boss", dat we ooit zijn eerste huurders waren, en dat we niet voor 1 nachtje kwamen maar om te
beginnen met een volle maand, dus altijd een forse korting kregen. We wilden natuurlijk meteen naar die knaap toegaan, maar die bleek afwezig te zijn. Enfin, lang verhaal kort: we hebben die heerlijke hut niet voor 1200, maar voor 500 THB per nacht!
Het baasje zelf hebben we natuurlijk inmiddels alweer gezien en hij was razend enthousiast ons weer te zien. Ook Nick van de happy turtle en de familie van de Coconut Bar hebben we weer kunnen verwelkomen, iedereen is blij met ons ha ha. En Fem, dat meisje dat je nog als peuter hebt gezien, is a big girl now! De ouders hebben inmiddels een baby-tje erbij, een jongetje.
Voorlopig doen we kalm aan, met de knie van Wilhelmientje gaat het goed, ze loopt met één stok en dat is goed te doen, vandaag zijn we met de tuk tuk naar Kai Bae geweest, het strand (Kong Kloi Beach) doen we nog niet totdat we weer een scootertje kunnen huren als die stok niet zo erg meer nodig is, voorlopig genieten we volop van het weer (ca. 28 graden), de swimming pool van Mercure, en het heerlijke Thaise eten dat echt geen ruk kost.
Volgende keer weer meer, voorlopig is het relaxen en genieten!
Eindelijk een eerste verslagje van onze "overwintering" in Thailand. Eigenlijk waren we van plan om in Vietnam te beginnen en zo via Cambodja af te zakken naar Thailand, maar vanwege de miniscus/knie van Wilhelmientje doen we het kalm aan en zijn rechtstreeks naar Koh Chang gereisd.
Om lekker relaxed van start te kunnnen gaan hebben we op ons dooie gemak in het IBIS Schiphol hotel overnacht. Met twee krukken lopen is vervelend, maar het heeft ook verrassend veel voordelen. In Ibis kregen we meteen al een kamer gelijkvloers vlakbij de balie-bar-toko zodat alles gemakkelijk bereikbaar was. Normaliter word je ergens op de 3e of -tigste verdieping neergepoot.
De volgende dag op Schiphol inchecken was ook anders dan anders. Gebruik makend van de rolstoelen die daar klaar staan zoals de karretjes voor de koffers, kwamen we terecht in een speciale behandelingsprocedure die er op neerkomt dat je gezien wordt als een VIP of business-class passenger. Er kwam speciaal een KLM vertegenwoordigster, die ook weer een rolstoel bij haar had, en speciaal opgeroepen was om Wilhelmientje tot in het vliegtuig te begeleiden! En dit alles VOORDAT de business class people aan boord mochten gaan! We waren de eersten aan boord!
We hadden zelf online onze plaatsen uitgekozen, maar eenmaal aan boord kwam voor ons een veel betere optie vrij, die onmiddellijk door bijna iedereen geclaimed werd.
Ik hoefde maar te wijzen op de stokken en memoreren dat mijn vrouw met haar linkerbeen beslist helemaal gestrekt moest reizen, en bingo! We hadden helemaal vooraan, aan het linker gangpad, twee hele mooie plaatsen met verrassends veel beenruimte!
Het thuisfront had inmiddels bedacht dat we bij aankomst in Bangkok toch ook wel een rolstoel nodig zouden hebben, dus een paar telefoontjes hebben dat geregeld. Zelf hadden we ook op een gegeven moment op aanraden van het thuisfront actie op dit terrein ondernomen, niet wetende dat dat al automatisch door het luchthavenpersoneel op Schiphol geregeld was. Wel een chique gezicht hoor, als je in Bangkok aankomt en voordat je het vliegtuig helemaal uit bent, ziet dat er drie rolstoelen voor je klaar staan!
In Bangkok hebben we niet moeilijk gedaan, we zijn gewoon in een taxi gestapt en onze eindbestemming op Koh Chang opgegeven, een rit van 6 uur, maar in Thailand is dat geen probleem. Big money!!!! noemen ze dat. En dan hebben we het over een rit die uiteindelijk 7 uur duurde, en omgerekend iets van 88 euro kostte! Kom daar in Nederland maar eens om, toch?
Bij onze bestemming bleek niet alleen dat er nog cottages vrij waren, maar zelfs die ene, waar we de eerste keer, en daarna bij gelegenheid ook nog vaker verbleven, nog vrij was. Heerlijk!
Meestal huren we meteen een scootertje om ons vrijelijk over het eiland te kunnen begeven, maar ja, de eerste paar weken is het rust geblazen, dus hebben we direct een abonnement genomen bij het chique Mercure hotel fitness centrum (3000 THB per maand per persoon), zodat we dagelijks aan de swimming pool liggen en ons laten verwennen.
Bij aankomst bij ons favoriete resort (Bailan View Resort) bleek er tot onze verrassing nog redelijk veel cottages vrij te zijn, ook die ene die we de allereerste keer hadden en onze absolute voorkeur heeft: kamer met veel ramen, airco en ventilator, badkamer met Europees toilet en warm water, etc.
De dame die dat beheert op dit moment hield een kaartje op waarop stond dat die kamer 1200 THB (= 26,40 euro) per nacht moest kosten. We hebben haar snel uit die droom geholpen door haar te verzekeren dat we vrienden waren van de "Big Boss", dat we ooit zijn eerste huurders waren, en dat we niet voor 1 nachtje kwamen maar om te
beginnen met een volle maand, dus altijd een forse korting kregen. We wilden natuurlijk meteen naar die knaap toegaan, maar die bleek afwezig te zijn. Enfin, lang verhaal kort: we hebben die heerlijke hut niet voor 1200, maar voor 500 THB per nacht!
Het baasje zelf hebben we natuurlijk inmiddels alweer gezien en hij was razend enthousiast ons weer te zien. Ook Nick van de happy turtle en de familie van de Coconut Bar hebben we weer kunnen verwelkomen, iedereen is blij met ons ha ha. En Fem, dat meisje dat je nog als peuter hebt gezien, is a big girl now! De ouders hebben inmiddels een baby-tje erbij, een jongetje.
Voorlopig doen we kalm aan, met de knie van Wilhelmientje gaat het goed, ze loopt met één stok en dat is goed te doen, vandaag zijn we met de tuk tuk naar Kai Bae geweest, het strand (Kong Kloi Beach) doen we nog niet totdat we weer een scootertje kunnen huren als die stok niet zo erg meer nodig is, voorlopig genieten we volop van het weer (ca. 28 graden), de swimming pool van Mercure, en het heerlijke Thaise eten dat echt geen ruk kost.
Volgende keer weer meer, voorlopig is het relaxen en genieten!
-
11 Januari 2014 - 18:08
Marianne:
Hallo Boy en Wilhelmien, wat heerlijk dat jullie er nu zijn. Ja je kunt beter in de tropen relaxen met je knie als in een vochtig en koud Nederland! Ben je al geopereerd Wilhelmien? Ik laat me hier behandelen voor artrose aan mijn knie. Ook een reden waarom we hier overwinteren en niet in Nederland want daar kan ik niet veel lopen in de winter en hier als een kievit! Beterschap en relaxen maar! Het blog eindigt een beetje vreemd ...is er een stukje weg?
Groetjes Jo en Marianne -
12 Januari 2014 - 09:13
Vincent, Charlotte En Lana:
Goed om te lezen dat het goed bevalt. Is het te doen om met krukken het strand op en af te komen?
Boy, ben jij je bij aankomst ook maar in een rolstoel gaan zitten gezien de voordelen?
Hier nog (steeds) geen winter gevoel. Hopelijk komt het nog wel en is het voor april ook weer vertrokken.
Veel plezier daar en hopelijk wordt het verhaal gauw afgemaakt dan kom ik verder lezen..
X van ons -
12 Januari 2014 - 10:41
Alice:
Hoi lieve schatten,
wat een pech nou toch met Wilhelmien haar knie.maar jullie zitten lekker in de warmte
alhoewel het hier ook niet koud is.Maar geniet ervan liefs zusje.
-
12 Januari 2014 - 19:59
Nick:
Lekker hoor! Klinkt weer erg relaxed! Beter op het strand zitten met die knie dan hier!!
Cheers! -
12 Januari 2014 - 20:42
Jorrit:
Klinkt vanouds goed! Geniet er van en een spoedig herstel natuurlijk voor Wilhelmien.
Groetjes,
Jorrit -
12 Januari 2014 - 21:11
Fem:
Goed om te horen dat jullie het weer zo naar jullie zin hebben. Cool dat jullie in je oude hutje zitten ook. De prijs is in de loop der jaren wat gestegen, maar dat is nog steeds een mooi prijsje hoor! Veel plezier. Laat jullie maar lekker verwennen!
Xxx -
13 Januari 2014 - 20:53
Cisca:
Fijn dat de reis goed verlopen is en jullie weer kunnen genieten van een mooie vakantie.
En wat een luxe. Aankomen in Bangkok met een welkomstcomité van 3 rolstoelen.
Ik had al een mail gestuurd. Maar net zoals jullie tekst voor een deel verdween ( nu alles oké), verdween ook mijn tekst.
Doe maar alles op het gemakkie. Tot een volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
