Koh Chang, Bangkok en back home
Door: Wihelmien en Boy
Blijf op de hoogte en volg Wilhelmien & Boy
28 Februari 2019 | Thailand, Jomtien
Beste mensen,
Na Jomtien zijn we naar het ons zo langzamerhand zeer vertrouwde eiland Koh Chang gereisd met een minibus, we vertrokken in de ochtend en kwamen 's-middags om een uur of 5 aan.
Op de bonnefooi lieten we ons afzetten bij Bailan View, waar we traditiegetrouw altijd een bungalowtje, of liever hut, betrekken.
Gelukkig was er nog plaats voor ons en dat nog wel in de hut die we vaker hebben gehad, met name ook de allereerste keer dat we bij Bailan View verbleven, een heerlijke plek met uitzicht op zee.
Er waren meer eilandbewoners die ons kenden dan we gedacht hadden. OK, de mensen van de Coconut, Nick van de Happy Turtle, en de Oostenrijker met zijn vrouw van de Lucky Gecko kennen ons na al die jaren natuurlijk, maar ook in Mercure bij de swimming pool werden we al herkend door een paar personeelsleden, en zelfs toen wij op Klong Kloi Beach neerstreken werden we begroet door een Thaise jongen die ons te kennen gaf dat hij zich herinnerde dat wij zo ongeveer elk jaar daar kwamen! En ook een Thaise mevrouw, die ons vroeger wel eens fruit had verkocht, maar zich nu omgeschoold had tot masseuse, groette ons zeer hartelijk. En zo waren er meer blijken van herkenning, ook van mensen die wij ons zelf niet zozeer herinnerden, dat was wel heel hart verwarmend.
20 februari was Wilhelmientje jarig en dat hebben we natuurlijk gevierd: toen zij 's-morgens haar ogen opende stond er een waterflesje voor haar neus, gevuld met bloemen die in alle vroegte vers geplukt waren van de boom/struik voor de deur door haar liefhebbende echtgenoot.
Overdag naar het strand en 's-middags naar Lonely Beach, voor een vers gebakje van de Franse bakker aldaar, en 's-avonds gegeten in Magic Garden, een gepaste entourage voor deze gelegenheid.
Ons leventje op Koh Chang was heel relaxed: we zijn een week lang elke dag naar het prachtige zwembad van Mercure geweest, de overige dagen gingen we met de songtow naar Klonk Kloi beach. De dag bestond uit zwemmen en lezen. De temperatuur van het zeewater van Kong Kloi was warmer dan het zwembadwater van Mercure. Soms bood een duik in de zee geen verkoeling omdat het water gewoon te warm was.
Weer even een voorvalletje: Wilhelmientje was van haar ligbed afgestapt om op het mijne te gaan liggen zodat ik haar rug even kon masseren. Terwijl ik daarmee bezig was zag ik uit mijn ooghoek dat haar bed opeens bezet was door een figuur. Ik denk: "Wat krijgen we nou" en kijk opzij naar dat bed. Zit er een grote aap op die op onze plastic tas met fruit was afgekomen! Hij graaide brutaal het fruit uit die tas, bananen en watermeloen, en at dat op zijn gemak op. Ik pakte snel een kledingstuk bij hem weg, want hij zat enorm te morsen, maar dat was een linke handeling want hij ontblootte zijn tanden naar me. Uiteraard heb je geen zin in een apenbeet, ook niet als er geen hondsdolheid in het spel is, dus ik hield me verder maar gedeisd. Er was inmiddels een tweede aap bijgekomen, toen het fruit op was verdwenen ze weer.
's-Avonds keken we via de laptop naar een film of serie. Vanaf 23.00 uur is het in Bailan muisstil, er is geen discotheek of bar die je wakker houdt, een ideale situatie voor de wat oudere vakantieganger.
Na 16 dagen relaxen wil je, ook als oudere, toch wel weer wat reuring. Vóór de tocht naar huis nog even een paar dagen in het bruisende Bangkok.
Weer eens een bezoek gebracht aan China town, Bangkok's oudste gedeelte, waar behalve smalle straatjes met vele kraampjes ook een brede hoofdweg met mooie, art deco-achtige historische panden te vinden is.
We verbleven wederom in ons favoriete Royal Rattankosin Hotel vlak bij Khaosan Road, waar het 's-avonds heel druk is, het is één groot terras omdat over een heel groot deel van de straat tafels en stoelen zijn neergezet, er valt heel veel te zien vanwege al die mensen die daar rond flaneren of zitten te eten, te drinken, te waterpijpen of te lachgassen.
De laatste avond hebben we daar heerlijk zitten eten (inderdaad, pad thai) en drinken. De volgende dag moesten we om 12 uur uitchecken, maar omdat we pas 's-avonds laat, om 23.40 uur vlogen, hebben we nog de middag in het hotel aan de swimming pool doorgebracht en de avond in de Khaosan Road, daar verveel je je nooit.
De vlucht van Bangkok naar Frankfurt duurde 12,5 uur, de transfer van Thai Airways naar Lufthansa een uur, en dan is het nog een uurtje van Frankfurt naar Amsterdam.
Op Schiphol werden we door Femke afgehaald, we hebben gezellig met Brian, Anna Mijs en Daan gelunched en die ochtend de nieuwe kleindochter Gwen bewonderd. 's-Middags nog even lekker in het zonnetje gezeten met Vince, Charlotte, Lana en Otis. Wat waren die blij Nana en Ambom weer te zien!
Inmiddels zijn we dus weer thuis, de vakantie en februari zijn voorbij, we zijn klaar voor de lente!
Na Jomtien zijn we naar het ons zo langzamerhand zeer vertrouwde eiland Koh Chang gereisd met een minibus, we vertrokken in de ochtend en kwamen 's-middags om een uur of 5 aan.
Op de bonnefooi lieten we ons afzetten bij Bailan View, waar we traditiegetrouw altijd een bungalowtje, of liever hut, betrekken.
Gelukkig was er nog plaats voor ons en dat nog wel in de hut die we vaker hebben gehad, met name ook de allereerste keer dat we bij Bailan View verbleven, een heerlijke plek met uitzicht op zee.
Er waren meer eilandbewoners die ons kenden dan we gedacht hadden. OK, de mensen van de Coconut, Nick van de Happy Turtle, en de Oostenrijker met zijn vrouw van de Lucky Gecko kennen ons na al die jaren natuurlijk, maar ook in Mercure bij de swimming pool werden we al herkend door een paar personeelsleden, en zelfs toen wij op Klong Kloi Beach neerstreken werden we begroet door een Thaise jongen die ons te kennen gaf dat hij zich herinnerde dat wij zo ongeveer elk jaar daar kwamen! En ook een Thaise mevrouw, die ons vroeger wel eens fruit had verkocht, maar zich nu omgeschoold had tot masseuse, groette ons zeer hartelijk. En zo waren er meer blijken van herkenning, ook van mensen die wij ons zelf niet zozeer herinnerden, dat was wel heel hart verwarmend.
20 februari was Wilhelmientje jarig en dat hebben we natuurlijk gevierd: toen zij 's-morgens haar ogen opende stond er een waterflesje voor haar neus, gevuld met bloemen die in alle vroegte vers geplukt waren van de boom/struik voor de deur door haar liefhebbende echtgenoot.
Overdag naar het strand en 's-middags naar Lonely Beach, voor een vers gebakje van de Franse bakker aldaar, en 's-avonds gegeten in Magic Garden, een gepaste entourage voor deze gelegenheid.
Ons leventje op Koh Chang was heel relaxed: we zijn een week lang elke dag naar het prachtige zwembad van Mercure geweest, de overige dagen gingen we met de songtow naar Klonk Kloi beach. De dag bestond uit zwemmen en lezen. De temperatuur van het zeewater van Kong Kloi was warmer dan het zwembadwater van Mercure. Soms bood een duik in de zee geen verkoeling omdat het water gewoon te warm was.
Weer even een voorvalletje: Wilhelmientje was van haar ligbed afgestapt om op het mijne te gaan liggen zodat ik haar rug even kon masseren. Terwijl ik daarmee bezig was zag ik uit mijn ooghoek dat haar bed opeens bezet was door een figuur. Ik denk: "Wat krijgen we nou" en kijk opzij naar dat bed. Zit er een grote aap op die op onze plastic tas met fruit was afgekomen! Hij graaide brutaal het fruit uit die tas, bananen en watermeloen, en at dat op zijn gemak op. Ik pakte snel een kledingstuk bij hem weg, want hij zat enorm te morsen, maar dat was een linke handeling want hij ontblootte zijn tanden naar me. Uiteraard heb je geen zin in een apenbeet, ook niet als er geen hondsdolheid in het spel is, dus ik hield me verder maar gedeisd. Er was inmiddels een tweede aap bijgekomen, toen het fruit op was verdwenen ze weer.
's-Avonds keken we via de laptop naar een film of serie. Vanaf 23.00 uur is het in Bailan muisstil, er is geen discotheek of bar die je wakker houdt, een ideale situatie voor de wat oudere vakantieganger.
Na 16 dagen relaxen wil je, ook als oudere, toch wel weer wat reuring. Vóór de tocht naar huis nog even een paar dagen in het bruisende Bangkok.
Weer eens een bezoek gebracht aan China town, Bangkok's oudste gedeelte, waar behalve smalle straatjes met vele kraampjes ook een brede hoofdweg met mooie, art deco-achtige historische panden te vinden is.
We verbleven wederom in ons favoriete Royal Rattankosin Hotel vlak bij Khaosan Road, waar het 's-avonds heel druk is, het is één groot terras omdat over een heel groot deel van de straat tafels en stoelen zijn neergezet, er valt heel veel te zien vanwege al die mensen die daar rond flaneren of zitten te eten, te drinken, te waterpijpen of te lachgassen.
De laatste avond hebben we daar heerlijk zitten eten (inderdaad, pad thai) en drinken. De volgende dag moesten we om 12 uur uitchecken, maar omdat we pas 's-avonds laat, om 23.40 uur vlogen, hebben we nog de middag in het hotel aan de swimming pool doorgebracht en de avond in de Khaosan Road, daar verveel je je nooit.
De vlucht van Bangkok naar Frankfurt duurde 12,5 uur, de transfer van Thai Airways naar Lufthansa een uur, en dan is het nog een uurtje van Frankfurt naar Amsterdam.
Op Schiphol werden we door Femke afgehaald, we hebben gezellig met Brian, Anna Mijs en Daan gelunched en die ochtend de nieuwe kleindochter Gwen bewonderd. 's-Middags nog even lekker in het zonnetje gezeten met Vince, Charlotte, Lana en Otis. Wat waren die blij Nana en Ambom weer te zien!
Inmiddels zijn we dus weer thuis, de vakantie en februari zijn voorbij, we zijn klaar voor de lente!
-
28 Februari 2019 - 22:41
Marianne:
Hallo Boy en Wilhelmien,
Om te beginnen nog gefeliciteerd Wilhelmien, we wisten alleen de verjaardag van Boy. Vlak achter elkaar dus,enfin je hebt een leuke dag gehad,fijn! Weer zó leuk geschreven Boy!!
Wat een brutale apen zeg, ja altijd mee uitkijken!
Heerlijk dat jullie nog een fijne tijd hadden op Koh Chang, je schrijft er altijd zo gezellig over dat ik altijd denk dat wij er ook eens heen moeten haha!!
Gelukkig zijn jullie weer goed aangekomen,nu wij nog hopelijk ook zonder vertragingen door dat gedoe in Pakistan en India...pfftt dat houdt ook nooit op!
Tot snel in Maastricht , liefs Marianne -
28 Februari 2019 - 23:04
Jo:
Hoi Boy en Wilhelmien,
Weer goed en veilig thuis gekomen. En dan meteen al jullie nieuwste familieuitbreiding bewonderen... Heerlijk! Nog fijn bijna 2 weken kunnen genieten van zon, zee en strand. Hopelijk ga jij het voorval met de aap niet na-apen als je ergens bent waar ligbedjes zijn Boy! Nog van harte gefeliciteerd Wilhelmien met je verjaardag! Volgende week beginnen wij aan onze terugreis vanuit Krabi. Maar ook nog eerst 2 dagen Bangkok. Weer een compliment Boy voor schrijfkunsten... heel fijn om te lezen. Fijne carnaval gewenst en tot gauw in Maastricht.
Groetjes van Jo -
01 Maart 2019 - 05:41
Nick:
Welkom thuis!
Leuk om te lezen dat zoveel mensen op Koh Chang jullie herkenden, die apen zaten wel heel dicht bij trouwens? Kijkt maar uit!
Die foto's van Chinatown, krijg er spontaan honger en dorst van !
3 maanden is lang dus we zijn blij dat jullie er weer zijn, Wietske heeft al een goed idee welke middelbare school ze wilt gaan doen, volgend jaar mag ze officieel gaan kiezen. Seppe is al 5 maanden dus de tijd vliegt.
Tot morgen!
-
01 Maart 2019 - 09:19
Cisca:
Welkom thuis. We zijn blij dat jullie weer veilig in Nederland zijn.
Bedankt dat we mee mochten genieten van de verre en lange reis. Mooie verslagen, die mij doen terug verlangen naar Indonesië.
Wat leuk, dat zoveel mensen jullie herkenden.
De apen, nee, die waren niet brutaal. Ook zij herkenden jullie en waren blij met de meegebrachte cadeaus.
Rust uit of stort je in het Carnavalsgedruis.
Dikke knuffel. -
02 Maart 2019 - 08:04
Lot:
Wij zijn heel blij dat jullie er weer zijn. X -
03 Maart 2019 - 07:44
Rob:
Wilhelmien en Boy welkom thuis in Nederland.
Wat hebben we toch weer genoten van jullie reisverhalen, leek wel of we zelf ter plaatse waren.
Zo leuk en geestig geschreven.
Hopen volgend jaar weer mee te mogen genieten.
Hartelijke groet,
Rob en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
